WAARLIJK ontmoeten

Afgelopen weken heb ik al een aantal keren gedacht “Oja ik moet nog een nieuwe blog schrijven”. En ik begon er maar niet aan. Omdat ik weet…een blog laat zich niet dwingen. Dat ontstaat of ontstaat niet.

En nu is er iets ontstaan. Iets ontstaan over WAARLIJK ONTMOETEN. En in ontmoeten zitten ook ont-moeten. Niet meer moeten. Dat is wat ik zo vandaag besef waar ik alsmaar meer moeite mee krijg in de huidige gezondheidszorg, in veel vormen van hulpverlening en in sociaal domein. Er is weinig waarlijke ontmoeting. Soms niet mogelijk omdat er maar bepaald aantal minuten voor een consult is, of omdat mensen zich aan protocollen moeten houden, waar hulpverlening geen eigen emotie of inbreng mogen doen in een casus waar ze bij betrokken zijn want dat zou niet professioneel zijn. Of waar de focus op veiligheid in kaart brengen moet liggen.

Afgelopen week twee dagen doorgebracht bij Interakt in Tiel. Waar er waarlijke ontmoetingen plaatsvonden. De ene dag rondom het thema angst en de andere dag over het thema suïcide. Geen makkelijke thema’s dus. Waar best ook een taboe op ligt. Met een focus op hoe kunnen we de ander ontmoeten in zijn of haar nood? Ontzettend mooi om mijn eigen helende bedding te voelen rond het onderwerp suïcide, wat mij in staat maakt anderen hierin WERKELIJK (waarlijk) te ontmoeten. Zonder ander doel. Zonder oordeel. Zonder angst voor wat dan ook.

Ook mooi om te beseffen dat ik dat alleen maar kan als ik mijn angst en oordeel over mezelf heb aangekeken en doorvoelt, mijzelf hierin heb ontmoet. Precies de reden waarom ik zo enthousiast ben over de Interactie Zelf-Resonantie-processen. Omdat degene die aan het werk is daar zichzelf ontmoet. Met alle facetten die er zijn. Op een manier waarop je zelf in regie blijft over wat je dat moment wel en niet wilt ontmoeten in jezelf. (zie www.praktijkvolgjehart.nl)

In de aanloop naar deze blog ontmoette ik iets van mezelf: namelijk dat het spannend is om zichtbaar te worden en te zijn. Iets van mezelf in te brengen. Want wat als het niet goed is? Wat als ik tekort schiet? Of wat als ik iets vertel over mijn geschiedenis en ik doe de ander tekort? En ja daar wordt al iets duidelijk in de laatste vraag: als ik vertel over hoe het voor mij was kan ik de ander niet tekort doen, want het is mijn verhaal. Dat is een ander verhaal dan hoe het voor de ander was. Ken jij dit ook? Dat je niemand pijn wilt doen, maar daarmee misschien wel je eigen ervaring tekort doet?

Het zichtbaar worden kwam ik afgelopen week ook tegen tijdens een mooie netwerkdag van de Balanskliniek. Een mooie dag met mooie ontmoetingen. Het inspireerde me weer om contact te leggen met het netwerk van www.casusinbeweging.nl en te kijken hoe we dit meer handen en voeten kunnen geven.

Vanmorgen stuurde een vriend deze Insta-reel, hoe toepasselijk voor de beweging van mezelf de afgelopen weken.

https://www.instagram.com/reel/C-VsikwxIXi/?igsh=Y211NGcwN3VzNnA1

Wat een mooie reminder dat om je eigen potentie te ontdekken  je eerst uit je comfortzone hebt te stappen, en door angst en leren gaat om je WAARLIJKE zelf te ontmoeten!